Ta piękna koteczka z poprzedniego postu już została adoptowana przez kogo innego.
To pewnie i dobrze, choć była rzeczywiście śliczna, nasi ludzie wahali się z adopcją jej, bo podobno syczała na inne koty. W sekundę po tym jak zostało jej zrobione zdjęcie syknęła na kota w sąsiedniej klatce. Widać zresztą na zdjęciu że ogon ma podkulony i jest troszkę zjeżona.

Jednak wydaje mi się, że skoro już nasi ludzie postanowili powiększyć kocią gromadkę to dopną swego i wcześniej czy póżniej przyprowadzą do domu jakieś kocię.

I wtedy my będziemy syczały że hej!


A dziś to ja syczę i to bardzo głośno, taka jestem oburzona!
Czytam ja sobie wywiad z amerykańskim pisarzem literatury fantastycznej Jonatanem Carrollem w sierpniowym wydaniu "Zwierciadła" i co widzę:

- Mówiłeś że chodzisz na spacery. Spacerujesz samotnie?

L.C- zawsze z psami.

-W twoich ksiażkach fascynacja psami jest tak samo częsta jak fascynacja snami. Z czego się to bierze?

L.C.- Psy sa po prostu małymi aniołami. Kochaja nas bezwarunkowo i wszystko nam  wybaczają. Robią to czego od nich oczekujemy. 

-Jeśli psy są aniołami, kim są koty?

L.C.- Koty są do dupy.


Po tym już nie czytałam dalej.
Osyczałam jego zdjęcie w gazecie i myślę sobie, że może rzeczywiście ludzie dzielą się na 'psich' lub 'kocich' i nie można tego pogodzić?

Ale wiem, że niektórzy z Was kochają i psy i koty..

Nic z tego nie rozumiem.

Bo przecież z tym wiąże się styl życia. 
Kociolubni są filozofami, szanuja chwilę, błogostan i wierzą że my koty też mamy swoją filozofię z której mogą sami korzystać.
I doceniają to, że robimy co chcemy, a nie to co mogliby nam kazać.
Mogliby, jednak nie robią tego, bo mogłoby to dla nas być poniżające.

Tymczasem psiolubni, wolą sport, spacer, gonitwę, wieczne rzucanie patykiem i chlubią się że mogą psa wytresować. A psu to nie przeszkadza.

Czy mozna byc jednocześnie kocio- i psiolubnym człowiekiem?
Wytłumaczcie mi to.
Czy jesli kocha się koty to można kochać psy i odwrotnie??


Wasza Meg